AWESTA FRAGMENTY

Hadocht Nask

1.

1.Zaratusztra zapytał Ahura Mazdę: „O Ahura Mazdo, najbardziej dobroczynny Duchu, Stworzycielu materialnego świata, Ty Święty!
„Jakie jest jedyne słowo, w którym zawarta jest chwała wszystkich dobrych rzeczy, wszystkich rzeczy, które są potomstwem dobrej zasady?”

2.Ahura Mazda odpowiedział: „To pochwała Świętości (Asza: Ashem Vohu), O Spitama Zaratusztro!

3.„Ten, kto odmawia pochwałę świętości, w pełni wiary i z oddanym sercem, wychwala mnie, Ahura Mazdę; chwali wody, chwali ziemię, chwali bydło [zwierzęta], chwali rośliny, chwali wszystkie dobre rzeczy stworzone przez Mazdę, wszystkie rzeczy, które są potomstwem dobrych zasad.

4.- Recytacja tego słowa prawdy, o Zaratusztro! wypowiedzenie tej formuły, Ahuna Vairya, zwiększa siłę i daje zwycięstwo w duszy i pobożność.

5.„Dlatego recytacja pochwały Świętości jest warta stu wypowiedzianych khsznaotra* pochwał Świętości, gdy jest wygłaszana przed snem, tysiąca, gdy gdy jest wygłaszana po jedzeniu, dziesięciu tysięcy, gdy gdy jest wygłaszana przed wspólnym pożyciem [mężczyzny i kobiety], lub nieskończenie wielką liczbę, gdy gdy jest wygłaszana przed śmiercią.”

6.„Jaka jedna recytacja pochwały świętości, jest warta dziesięciu innych pod względem wielkości, dobroci i uczciwości?”

7.Ahura Mazda odpowiedział: „To ta, o święty Zaratusztro! którą człowiek wygłasza podczas spożywania darów Haurvatat i Ameretat, gdy jednocześnie praktykuje dobre myśli, dobre słowa i dobre uczynki, odrzucając złe myśli, złe słowa i złe uczynki”.

8.6.„Jaka jedna recytacja pochwały świętości, jest warta stu innych pod względem wielkości, dobroci i uczciwości?”

9.Ahura Mazda odpowiedział: „To ta, o święty Zaratusztro! którą człowiek wygłasza podczas podczas picia Haomy wyciśniętej jako ofiara, jednocześnie wyznając dobre myśli, dobre słowa i dobre uczynki i odrzucając złe myśli, złe słowa i złe uczynki.

10.„Jaka jedna recytacja pochwały świętości, jest warta tysiąca innych pod względem wielkości, dobroci i uczciwości?”

11.Ahura Mazda odpowiedział: „To ta, o święty Zaratusztro! którą człowiek wygłasza, gdy wstaje z łóżka lub ponownie zasypia, jednocześnie wyznając dobre myśli, dobre słowa i dobre uczynki, a odrzucając złe myśli, złe słowa i złe uczynki”.

12.„Jaka jedna recytacja pochwały świętości, jest warta dziesięciu tysięcy innych pod względem wielkości, dobroci i uczciwości?”

13.Ahura Mazda odpowiedział: „To ta, o święty Zaratusztro! którą człowiek wygłasza, gdy budzi się i budzi ze snu, jednocześnie wyznając dobre myśli, dobre słowa i dobre uczynki, a odrzucając złe myśli, złe słowa i złe uczynki”.

14.„Jaka jedna recytacja pochwały świętości, jest wart (całego) naszego Karszwaru (kontynentu), Hwanirata, z jego bydłem i rydwanami, bez ludzi, w wielkości, dobroci i uczciwości?”

15.Ahura Mazda odpowiedział: „To ta, o święty Zaratusztro! którą człowiek wygłasza w ostatnich chwilach życia, jednocześnie wyznając dobre myśli, dobre słowa i dobre uczynki, a odrzucając złe myśli, złe słowa i złe uczynki”.

16.„Czymże jest jedna recytacja pochwały świętości, która jest warta wszystkiego, co jest między ziemią a niebem, a tą ziemią i tą świetlistą przestrzenią i wszystkimi dobrymi rzeczami uczynionymi przez Mazdę jako potomstwo dobrej zasady w wielkości, dobroci i uczciwości?

17.Ahura Mazda odpowiedział: „To ta, o święty Zaratusztro! którą człowiek wygłasza, aby wyrzec się złych myśli, złych słów i złych uczynków”.

*Niech raduje się! lub Niech będzie zadowolony! lub Przebłagany!

2.

Pytacie co się dzieje z nami po śmierci, oto co Ahura Mazda przekazał Zaratusztrze jaki los spotyka dobrych i pobożnych.

1. Zaratusztra zapytał: Ahura-mazdę: O Ahura-mazdo, najbystrzejszy duchu, stwórco siedlisk wszelkiego stworzenia, święty

2. Kiedy pobożny człowiek przeminie, gdzie pozostaje jego dusza tej nocy?

3. Rzekł wtedy Ahura-mazda:

4. Siada twa dusza blisko głowy, i

5. intonuje Gathę Usztawaiti, błagając o błogosławieństwo w ten sposób: „Błogosławiony ten jest, błogosławiony jest każdy, do kogo należy Ahura-mazda, który został wybrany na jego pana z jego własnej woli, (który jest jedną z dwóch mocy wiecznych) „.

6. W tę noc dusza odczuwa tyle przyjemności, ile zaznała we wszystkie dni, kiedy miała materialne ciało, kiedy był żywą ziemską egzystencją (żyjącą w świecie stworzonym) „

7. Gdzie mieszka dusza jego drugiej nocy?

8. Wtedy powiedział Ahura-mazda:
9. (…)
10. {Siada twa dusza blisko głowy, i intonuje Gathę Us’tavaiti, błagając o błogosławieństwo w ten sposób: „Błogosławiony ten jest, błogosławiony jest każdy, do kogo należy Ahura-mazda, który został wybrany na jego pana z jego własnej woli, (który jest jedną z dwóch mocy wiecznych) „.

11. W tę noc dusza odczuwa tyle przyjemności, ile zaznała we wszystkie dni, kiedy miała materialne ciało, kiedy był żywą ziemską egzystencją (żyjącą w świecie stworzonym)

12. Gdzie mieszka jego dusza trzeciej nocy?

13. I znów rzekł Ahura-mazda:

15. W tę noc także dzieje się jak w dwie poprzednie noce

16. W tę noc także,

17. dusza postrzega wszystkie przyjemności jako jeszcze większą przyjemność

18. Po odejściu trzeciej nocy, gdy nastaje świt, dusza pobożnego człowieka przechadza się wśród drzew (przechodząc przez drzewa) i wyczuwa słodkie zapachy. Wydaje się jej, że wiatr przynosi je z bardziej południowej strony, z bardziej południowych części ziemi,

20. To słodki zapach bardziej słodko pachnący, niż inne wiatry.

21. Następnie wyczuwając ten wiatr, dusza pobożnego człowieka zastanawia się: Skąd – wieje wiatr, najbardziej słodko pachnący wiatr, najsłodszy z tych które kiedykolwiek wdychałam nozdrzami?

22. Podąża za tym wiatrem, Wtedy objawia jej się jak jest jej własna wiara (religia),

23. w ciele pięknej dziewicy (młodzieńca), w błyskotliwej, białej zbroi, silna, wyrośnięta, wysoka i postawna, wysoka, z wydatną piersią, prosta, szlachetna, z olśniewającą twarzą, piętnastoletniej dziewicy (młodzieńca), z ciałem jak pięknym, najpiękniejszym jakie kiedykolwiek stworzono u najpiękniejszego stworzenia.

24. Wtedy dusza pobożnego człowieka przemawia do niej (do niego) pytając: O piękna dziewico(piękny młodzieńcze), najpiękniejsza dziewicza istoto zdająca się być dziełem sztuki, najlepszym z tych, które dane mi było widzieć, a którą widzę tutaj jako najpiękniejszą w dziewiczej formie? (kimże jesteś?)

25. Wtedy odpowiada mu jego wiara: To przecież ja twoja wiara, Ta młodość, to twoje dobre myśli, dobre słowa, dobre uczynki (i) dobra religia, z powodu której dobra religia była w twoim posiadaniu,

26. Przecież wszyscy kochali cię za taką wielkość, i dobroć i piękno, i zapachy, i zwycięstwo, które zwycięża wrogów, tak jak ty się do mnie zwracałeś

27. Ty mnie umiłowałeś, o duszo piękna, umiłowałeś dobre myśli, dobre słowa, dobre uczynki, dobrą religię z taką wielkością i dobrocią, i pięknem i czułością, i zwycięskością, która zwycięża wrogów, że teraz są takie jaka ci się wydawałam za życia twego,

28. Widziałeś innego (inną), który płonie, dokonującego drwin i czynów bałwochwalstwa lub odrzucenia i zamykającego drzwi przed biednymi, powodującego ucisk i wycinającego drzewa.

29. Lecz ty (mimo tego) zasiadałeś (zasiadałaś), intonując Gathy, i uświęcałeś dobre wody i ogień Ahura-mazdy wychwalając pobożnego mężczyznę i kobietę z bliska i z daleka.

30. Wtedy za życia mnie szanowałeś, byłam kochana, bardziej umiłowana, byłam w twych oczach piękna, najpiękniejsza, byłam pożądana, najbardziej bardziej pożądana, Dlatego teraz taka (taki) jestem.

31. Siedziałem (siedziałam) w tobie wywyższony(na), więc teraz siedzą jeszcze bardziej wywyższona,

32. przez twoją dobrą myśl, przez twoje dobre słowo, przez twój dobry uczynek. Dlatego człowieku wielbiłeś mnie, Ahura-mazdę, od dawna czczonego i rozmawiającego z ludźmi.

33. Potem Dusza pobożnego mężczyzny lub kobiety rusza naprzód.
Najpierw stawia pierwszy krok na kamieniu dobrej myśli (Humata) [Raj Hûmat].
Potem stawia drugi krok na fundamencie dobrego słowa (Hukhta) [Raj tajemniczy];
Swój trzeci krok stawia dusza pobożnego, na opoce dobrego uczynku (Huvarshta) [Raj Hvarsht].

34 Dusza pobożnego człowieka stawia wtedy swój czwarty krok, na ziemię odwiecznego światła [Garôthmâna*].

35 Wtedy jeden z wiernych, który odszedł przed nim, zapytał go, mówiąc:: Jakże to, odszedłeś z tego życia, święty człowieku?

36. Jakżeś przyszedł, święty! z siedzib pełnych bydła i od kopulujących ptaków*? Od materialnego świata do świata duchów? Od rozpadającego się świata do (tego) nieudanego świata umarłych? Jak długo będzie trwało twoje szczęście i błogosławieństwo?

37. A Ahura Mazda odpowiedział: „Nie pytaj! O co prosisz, ty który poszedłeś ponury drogą, pełną strachu, destrukcji i rozpaczy, gdzie ciało i dusza rozdzielają się od siebie na wieki.

38. Pobożnemu należy się i niech mu przyniosą wiosenne najlepsze masło [zermaya]**; to jest strawa po śmierci dla męża dobrej myśli, dobrego słowa, dobrych uczynków, dobrej religii, dobrze rządzącego, posłusznego i pobożnego;

39. To jest strawa po śmierci dla kobiety dobrej myśli, dobrego słowa, dobrych uczynków, dobrej religii, dobrze rządzącej, posłusznej i pobożnej;

* „Dom Pieśni Ahura Mazdy” synonim najwyższego raju, siedziba Boga
** W przenośni świata pełnego dóbr doczesnych i cielesnych, seksualnych rozkoszy
*** Synonim ambrozji, pokarmu życia, w czasach przed Zaratusztrą wiosenne świeże masło uważano za smakołyk i pokarm niosący zdrowie i długie życie

3.

19. Zaratusztra zapytał Ahura Mazdę: ‚O Ahura Mazdo, najbardziej dobroczynny Duchu, Stworzycielu materialnego świata, Ty Święty! „Gdy ginie jeden z niegodziwców, gdzie mieszka jego dusza tej nocy?”

20. Ahura Mazda odpowiedział: „Pędzi i siada blisko czaszki, śpiewając Kima Gathę (Y46)*, O święty Zaratusztro! „Gdzie mam się udać, Do jakiego kraju, aby uciec, dokąd mam uciekać? o Ahuro Mazdo? kogo mam się zwrócić z modlitwą?” „Tej nocy jego dusza smakuje tyle cierpienia, ile może posmakować cały żywy świat”.

21. -‚Drugiej nocy, gdzie mieszka jego dusza?’

22. Ahura Mazda odpowiedział: „Pędzi i siada blisko czaszki, śpiewając Kima Gatha, o święty Zaratusztro! „Gdzie mam się udać, Do jakiego kraju, aby uciec, dokąd mam uciekać? o Ahuro Mazdo? kogo mam się zwrócić z modlitwą?” „Tej nocy jego dusza smakuje tyle cierpienia, ile może posmakować cały żywy świat”.

23. -‚Trzeciej nocy, gdzie mieszka jego dusza?’

24. Ahura Mazda odpowiedział: „Pędzi i siada blisko czaszki, śpiewając Kima Gatha, o święty Zaratusztro!„Gdzie mam się udać, Do jakiego kraju, aby uciec, dokąd mam uciekać? o Ahuro Mazdo? kogo mam się zwrócić z modlitwą?” „Tej nocy jego dusza smakuje tyle cierpienia, ile może posmakować cały żywy świat”.

25. Pod koniec trzeciej nocy, o święty Zaratusztro! kiedy nadchodzi świt, wydaje się duszy niegodziwca, jakby została przyniesiona i umieszczona pośród śniegów (wiecznej zimy) gdzie powietrze jest smrodliwe, i jakby wiatr północny, przynosił (tam) z serca mrocznej północy odór cuchnący, najgorszy z zapachów wiatru na świecie.

26-32. I wydaje się duszy niegodziwego człowieka, jakby wdychał ten wiatr nozdrzami, i myśli: „Skąd wieje ten wiatr, najwstrętniejszy wiatr, jaki kiedykolwiek wdychałem nozdrzami?”

33. Pierwszy krok, który uczyni dusza niegodziwego człowieka, zaprowadzi ją do Otchłani Złych Myśli; Drugi krok, który uczyni dusza niegodziwego człowieka, zaprowadzi ją do Otchłani Złego Słowa; Trzeci krok, jaki krok, który uczyni dusza niegodziwego człowieka, zaprowadzi ją do Otchłani Złych Uczynków; Czwarty krok, który uczyni dusza niegodziwego człowieka, zaprowadzi ją do Nieskończonej Ciemności.

34. Wtedy jeden z niegodziwców, którzy odeszli się przed nim, zwróci się do niego, mówiąc: „Jak zginąłeś, o niegodziwy człowieku? Jak przyszedłeś, demonie! z siedzib pełnych bydła i pełnych pragnień i radości miłości? Ze świata materialnego do świata Ducha? Z gnijącego świata w nierozkładający się świat? Jak długo trwało twoje cierpienie?

35. Angra Mainyu, kłamca, na to powie: „Nie pytaj go, nie wiesz o co go prosisz, to ten, który właśnie wszedł na ponurą drogę, pełną strachu i niepokoju, gdzie ciało i dusza rozdzielają się.

36. „Niech je teraz pokarmy, który mu przyniesiono, które są jak trucizny i trujący smród: to jest pokarm po śmierci dla mężczyzn i młodzieńców adeptów złych myśli, złych słów, złych uczynków, złej religii, to jest ich pokarm po ich śmierci; To jest strawa po śmierci dla kobiet, bogatych w złe myśli, złe słowa i złe uczynki, złą religię, złe zasady i niegodziwych w małżeństwie.**

––––

37. „Czcimy Frawaszi świętego człowieka, który nazywa się Asmo-hwanwant; a także czcimy Frawaszi innych świętych kobiet i mężczyzn, którzy byli silni w wierze.

38. „Czcimy pamięć Ahura Mazdy, aby zachować Święte Słowo. „Czcimy zrozumienie Ahura Mazdy, aby studiować Święte Słowo. „Czcimy język Ahura Mazdy, aby wypowiadać Święte Słowo. „Czcimy górę, która daje zrozumienie, która zachowuje zrozumienie; [czcimy go] dniem i nocą, z dobrze przyjętymi ofiarami i libacjami.

39. „O Stwórco! jak manifestują się dusze zmarłych, Frawaszi świętych?

40. Ahura Mazda odpowiedziała: „Objawiają się dobrocią ducha i doskonałością umysłu”.**

––––

41. Następnie, o świcie, ten ptak Parodarsz, ten ptak Kareto-dasu słyszy głos Ognia.**

––––

42. A na miejscu straszliwy demon Buszjasta, długoręczny (wyciąga długie ręce), spieszy z regionów (mroźnej) północy, z krain (mrocznej) północy, i kłamliwie przemawia tymi słowy: „Śpijcie dalej, o ludzie! Śpijcie dalej, skalani złem! Śpij i żyj w w nieczystości skalania.

*HA 46 rozpoczyna się słowami trwogi i żalu:
„Gdzie mam się udać, Do jakiego kraju, aby uciec, dokąd mam uciekać?
Od możnych i od i od równych mi jestem odcięty, ani lud nie jest ze mnie zadowolony […], ani (nie chcą mnie) kłamliwi władcy ziemi.
Jak mam cię zadowolić, Mazdo Ahuro?”
– Dusza złego człowieka po śmierci odczuwa trwogę i żal i wobec prawdy śmierci zwraca się do Ahura Mazdy.

** Wyraźne przerwy w narracji. Zagubione fragmenty Nasku

Przetłumaczone przez Jamesa Darmestertera (Z Sacred Books of the East, American Edition, 1898.)

Tłumaczenie na język polski JK Darjawusz