JASNA HAPTANGAITI

GATHA HA 36

JASNA
HAPTANGAITI
HA.35
HA.36
HA.37
HA.38
HA 39
HA 40
HA 41

36.1: O Ahura Mazdo, my, ta społeczność Atar(a Twego Ognia), zbliżamy się do ciebie i słuchamy z uwagę najszczerszego (z Twoich) duchów, którego szkodliwi postrzegają jako źródło swojego bólu.

36.2: Och, Atarze (Ogniu) Ahura Mazdy, ty, który jesteś tak wspaniały, przyłącz się do nas i zapewnij nam najwspanialsze błogosławieństwa, takie, które zachwycają tego, który jest najbardziej zachwycający, oraz szacunek dla tego, który zasługuje na największy szacunek.

36.3: Naprawdę jesteś Atarem (11) Atarze Ahury Mazdy, dajemy ci najbardziej ożywiające(12) z twoich imion.

11) Atar Ogień Agura Mazdy, oświecenie własnego wnętrza, W ramach koncepcji boskiego oświecenia, atar promieniuje „innymi światłami” (31.7), esencją (Ahura Mazdy), z której wgląd i mądrość przenikają wszechświat. Stąd też zalecenie Zoroastra, aby zawsze modlić się w obecności Atarów – czy to w stronę słońca, czy w stronę własnego ognia domowego – aby lepiej koncentrować swoje nabożeństwa na aszy , prawości i cnocie, do której należy dążyć. Także personifikacja i jedna z manifestacji Mazdy w świecie doczesnym, Atar jest w gathah – z jednym wyjątkiem – jest abstrakcyjnym pojęciem, instrumentem, medium, Stwórcy. Atar jest środkiem, władzą, za pomocą której dokonuje się osądu i odzwierciedla przedzoroastryjską instytucję próby ognia (awestyjski: garmo-varah , próba ognia; por. Boyce 1996: rozdz. 6. o Atar mówi się w trzeciej osobie liczby pojedynczej rodzaju męskiego: „Wykrywa grzeszników przez trzymanie ich za rękę” ( Yasna 34.4). W epoce Sasanidów (226–650 n.e.) symbol Ognia odgrywał mniej więcej tę samą rolę, jaką pełniło skrzydlate słońce Faravahar w okresie Achemenidów (648–330 p.n.e.).

(12) Tutaj chodzi o ożywiającą moc wszelkich boskich istot, wymieniając imina i wzywając po imieniu istoty boskie ożywiamy łączność z nimi i ożywiamy ich moc w świecie doczesnym, a także zezwalamy na ich działanie w sobie i w naszym świecie

36.4: Zwracamy się do ciebie, Vohu Manah, do ciebie cnotliwy Aszo, do ciebie [zwracamy się] naszymi oświeconymi czynami i słowami.

36,5: O Ahura Mazdo, uwielbiamy Cię i ożywiamy [tobą nasze jestestwa]. Zwracamy się ku Tobie z każdą [naszą] cnotliwą myślą, [z] każdym cnotliwym słowem i [z] każdym cnotliwym czynem.

36.6: O Ahura Mazdo, oświadczamy, że ze wszystkich istniejących świateł, to właśnie to jest najpiękniejsze i od tego czasu jest najwyższe ze wszystkich, znane jako Hvare (słońce)(13).

13) Awestyjskie hvar „słońce” ma jako podstawowy epitet xšaēta promieniujący. Promienne Słońce Hvarə-xšaēta , Huuarə-xšaēta Awestyjski hvar wywodzi się od proto-indoirańskiego * súHar „słońce”, od którego wywodzi się również wedyjski sanskrycki teonim Surya.