O naturze ognia
ROZDZIAŁ 17.
1. O naturze ognia w objawieniu mówi się, że pięć rodzajów ognia, a mianowicie ogień Berezi-sawang, ogień, który strzela przed panem Ohrmazdem; ogień Wohu-fryan, ogień, który jest w ciałach ludzi i zwierząt; ogień Urwaziszt, ogień, który jest w roślinach; ogień Waziszt, ogień, który jest w chmurze, który sprzeciwia się Spenjargakowi w konflikcie; ogień Speniszt, ogień, którego używają na świecie, podobnie jak ogień Warharan. 2. Z tych pięciu ogni ierwszy zużywa zarówno wodę, jak i pokarmy, tak jak ten, który jest w ciałach ludzkich; drugi pije wodę, a nie spożywa pokarmów, jak to jest w roślinach, które żyją i rosną dzięki wodzie; kolejny spożywa pokarmów i nie zużywa wody, tak jak ten, którego używają na świecie, podobnie jak ogień Warharan; nie spożywa się wody ani jedzenia, jak ogień Wazisz. 3. Berezi-sawang jest tym, który Ohrmazd stworzył w ziemi, górach i innych miejscach, w pierwotnym stworzeniu, jako trzy oddychające dusze (nismo); Świat stale się rozwija (wachszed) dzięki czujności i ochronie im należnej.
4. A za panowania Tahmuraspa, kiedy ludzie nieustannie wędrowali na grzbiecie wołu Sarsaok, z Kswaniratha do innych regionów, pewnej nocy pośród morza wiatr z wielką mocą uderzył w paleniska, na którym płonął ogień, tktóre znajdowały się w trzech miejscach na grzbiecie wołu – i stało się, że wiatr zrzucił je wraz z ogniem do morza; A mimo to wszystkie te trzy ognie, jak trzy oddychające dusze, nieustannie wystrzelały zeń w górę z miejsca i położeniu ognia na grzbiecie wołu, tak że stało się całkiem jasno, a ludzie przechodzili w tej jasności przez morze. 5. A za panowania Yimy [Dżamshida] każdy obowiązek był pełniej wykonywany przy pomocy wszystkich tych trzech ogni; a ogień Adar Farnbag został przez niego rozpalony w wyznaczonym miejscu (Dadgah) na górze Gadman-homand („chwalebnej”), takoż w Kwarizem )Corezmie), gdzie miejsce dla nich zbudował Yima; a chwała (Chwarenah) Yimy chroni ogień Adar Farnbag przed ręką Dahaka [Zohaka]. 6. Za panowania króla Wisztaspy, po objawieniu z religii, zostało założone w miejsce dlań w Khvarizem na górze Roshan („lśniącej”) w Kavulistanie, kraju Kabul (Kabul), i tak pozostaje tam do dziś .
7. Ogień Adar Gushnasp, aż do panowania Kaj Chosrowa (króla Chosrowa), nieustannie zapewniał światu ochronę w wyżej wymieniony sposób; Ogień osiadł na grzywie jego konia i odpędził ciemność i mrok oraz uczynił go całkiem jasnym, aby mogły zostać zburzone świątynie bożków nad jeziorem Czeczast,; kiedy Kaj Chosrow wytępił kult bożków w tych świątyniach, w tym samym , wyznaczonym miejscu na górze Asnawand rozpalono ogień Adar Gusznasp w.
8. Ogień Adar Burzin Mihr, aż do panowania króla Wisztaspy, zawsze w podobny sposób pomagał światu i nieustannie zapewniał mu ochronę; a kiedy uwielbiony Zartoszt został przybył doń, aby rozpalić ufność religii i przyczynić się do jjej postępu, król Wisztaspa i jego potomkowie stali się niezachwiani wyznawaniu religii Boga i dlatego Wisztaspa rozpalił ten ogień w wyznaczonym miejscu na Górze Revand, gdzie, jak mówią, jest grań grzbiet skalna zwana grzbietemWisztaspy (pusht-i Vishtaspan)
9. Wszystkie te trzy ognie są całym ciałem ognia Warharan, razem z ogniem świata, a tchnienia tych dusz amieszkują w nich. Takoż w ciele człowieka, gdy tworzy się on w łonie matki, dusza ze świata duchowego osiada w nim, by za życia kontrolować ciało; a kiedy to ciało umiera, ciało miesza się z ziemią, a dusza wraca do ducha.
Zaratusztrianie 