ROZDZIAŁ 5.
Planety i kosmologia
1.Natenczas siedmiu wodzów planet przybyło do siedmiu wodzów konstelacji gwiazd, planeta Merkury (Tir) do Tisztar (konstelacja Syriusza), planeta Mars (Warharan) do Haptoring (siedem niedźwiedzi – konstelacja Welkiej Niedźwiedzicy), planeta Jowisz (Ohrmazd) do Vanand („gwiazda Zachodu”, różnie utożsamianej z Altairem, Fomalhautem, Vegą, Sargasem lub Kappa Scorpii / Girtabem)., planeta Wenus (Anahid) do Sataves (Fomalhaut?), planeta Saturn (Kevan) aż do największej ze środka nieba, Gochihar (Droga Mleczna w kostelacji Smoka), a, złodziejskie (dujgun) Muszpar (komety), zaopatrzonej w ogony, aż do słońca, księżyca i gwiazd.
2.Słońce przywiązało Muszpara do własnego blasku za obopólną zgodą, tak że może on mniej szkodzić (vina).
3.* (sporne tłumaczenia patrz przypis końcowy)O górze Alborz i Terak jest powiedziane, że ruch słońca na całym świecie przechodzi pomiędzy Terak i Alborz szczytami tej góry, która jest środkiem świata i jest jak fosa wokół całego świata; (słońce) zawraca po obwodzie dzięki obudowie (var), wokół góry Alborz i Terak.
4.Jak mówi się, jest to Terak z Alburz, zza którego znów powracają moje słońce, księżyc i gwiazdy.
5. Albowiem jest sto osiemdziesiąt otworów (rojin) na wschodzie i sto osiemdziesiąt na zachodzie, przez Alburz; a słońce każdego dnia wchodzi przez szczelinę i wychodzi przez szczelinę; a wraz z nim jest całość połączona i ruch księżyca, konstelacji i planet: przez to codziennie oświetla (lub ogrzewa) trzy regiony (karszwar) i pół, co jest widoczne dla wzroku.
6.I dwa razy w roku dzień i noc są równe, gdyż podczas pierwotnego ataku, kiedy (słońce) wyszło z pierwszego stopnia (khurdak), dzień i noc były równe, była to pora wiosny; kiedy słońce dociera do pierwszego stopnia Kalaczang (Raka), pora dnia jest największa, jest to początek lata; kiedy dociera do znaku (khurdak) Tarczuk (Waga), dzień i noc są równe, jest to początek jesieni; kiedy dociera do znaku Vahik (Koziorożec), noc jest najdłuższa, jest to początek zimy; a kiedy przybywa do domu Varak (Owcy), noc i dzień znów stają się równe, tak jak wtedy, gdy wychodzi z Varak.
7.Tak więc, kiedy wraca do Varak, za trzysta sześćdziesiąt dni i pięć dni Gatha (5 dni dodatkowych w roku), wchodzi i wychodzi przez jeden i ten sam otwór; nie ma wzmianki o otworze (gdzie się znajduje), ponieważ gdyby został wspomniany, demony poznałyby sekret i byłyby w stanie spowodować katastrofę.
8.Stamtąd, gdzie słońce zachodzi w najdłuższy dzień, do miejsca, w którym zachodzi w najkrótszym dniu, jest wschodni region (karszwar)* Sawahi; stamtąd w najkrótszym dniu do miejsca, w którym wygaśnie w dniu najkrótszym, kieruje się do południowych regiony Fradadhafszu i Widadhafszu; stamtąd w najkrótszym dniu do miejsca, w którym dochodzi w dniu najdłuższym, to zachodni region Arezahi; a stamtąd dociera w najdłuższy dzień, do północnych regionów Wourubareszti i Wourudżareszti.
9.Kiedy wschodzi słońce, oświetla (lub ogrzewa) regiony Sawahi, Fradadhafszu, Widadhafssu i połowę Kszwanirata; kiedy wchodzi po ciemnej stronie, oświetla regiony Arezahi, Wourubareszti, Wourujareszti i połowę Kszwanirata; kiedy jest dzień, tam jest noc.
*Ziemia podzielona jest na siedem „klimatów” (karszwar), z których sześć rozmieszczonych jest wokół środkowego klimatu Khwaniratha. Siedmiokrotny podział jest wspomniany w Gâthâh, w 1.32.3, gdzie siódma część ziemi wydaje się być określana jako miejsce zamieszkania daêwa. Introduction to Zoroastrianism by Prods Oktor Skjærvø.
rozdział 6 na następnej stronie
Zaratusztrianie 